دیروز در یکی از وبلاگهای منتسب به امام زمان (عج) متنی را خواندم که با خواندنش اشک در چشمانم حلقه بست ؛ این متن را بی کم و کاست برای شما بزرگواران می نویسم و امیدوارم که همیشه و در همه حال به لطف ایزد منان و دعای خیر امام زمان (عج) ایران اسلامیمان از شر جمیع بلایا محفوط باشد .

                                                                                                           انشاءالله

مرحوم آيت الله ميرزا محمد حسن نائيني (ره) در دوران جنگ جهاني اول و اشغال ايران

توسط قواي انگليس و روس خيلي نگران بودند از اين که کشور دوستداران امام زمان (ع) از

بين برود و سقوط کند. شبي به امام عصر (ع) متوسل مي شود و در خواب مي بيند ديواري

است به شکل نقشه ايران که شکست برداشته و خم شده است و در زير اين ديوار تعدادي زن

و بچه نشسته اند و ديوار دارد روي سر آنها خراب مي شود. مرحوم نائيني چون اين صحنه

را مي بيند بسيار نگران مي شود و فرياد مي زند: «خدايا، اين وضع به کجا خواهد انجاميد؟»

در همين حال مي بيند حضرت ولي عصر (ع) تشريف آوردند و با دست مبارکشان ديوار را

که در حال افتادن بود گرفتند و بلند کردند و دوباره سر جايش قرار دادند و فرمودند: «اينجا

(ايران شيعه)، خانه ما است. مي شکند، خم مي شود، خطر است ولي ما نمي گذاريم سقوط

کند ما نگهش مي داريم.»